zaterdag 8 juli 2017

Hoe we een heilige met haar borsten op een schaal tegenkomen

Zaterdag 8 juli
Kwart over 7, jawel, vandaag vroeg op want we gaan wandelen en dat moet je natuurlijk doen voor het serieus warm wordt. Afijn, Paul besluit nog even de robot in het water te zetten en dat wil niet zo best lukken dus uiteindelijk loopt het toch nog tegen half negen voor we op pad zijn. 3km verder in Fabbrica gaan we eerst even koffie drinken met een broodje en aangekomen in Iano waar onze wandeling start is er oom een bar met cappuccino. 

Half 10 lopen we eindelijk het dorp uit voor onze "anello di Iano", rondje van 10km. Het eerste stuk gaat vooral over asfalt wegen. Eerst de SP113 en daarna steeds smallere zijwegen. Na 4km komen we langs het Santuario Madonna della Pietrina, een leuk klein kerkje met terracotta beelden van St. Agatha (herkenbaar aan haar met een tang afgeknepen borsten op een schaal) en St. Andreas (herkenbaar aan zijn kruis). 



We lopen weer terug naar de weg en vervolgen de nu gelukkig iets minder stijl stijgende weg die uiteindelijk in een gravelweg over gaat. Steeds stijgend en weer dalend komen we uiteindelijk weer op een andere asfalt weg uit en lopen in eerste instantie verkeerd. De Garmin houdt er mee op omdat de batterijen leeg zijn maar gelukkig heb ik reserve batterijen bij me. Het blijkt dat we de asfaltweg naar links hadden moeten nemen in plaats van naar rechts, een fout die gelukkig ook zo weer hersteld is. Na een tijdje verlaten we de asfaltweg weer naar links via een grindweg met de prachtige naam "Via Ecce Homo". 



Helaas verlaten we deze al weer snel voor een smal, met losliggend gravel bezaaid pad dat al vrij snel behoorlijk stijl begint te dalen. Waar je niet slipt op het gravel is de in het vochtige seizoen door snel naar beneden stromend water flink uitgesleten weg nu keiharde gele klei geworden zonder veel grip dus ik ben ontzettend blij met mijn hiking poles. Ik ben waarschijnlijk te voorzichtig en als de dood dat ik weer onderuit ga zoals op Gran Canaria, zeker nu ik weet dat ik door de chemo last heb gekregen van osteoporose (botontkalking) en dus een verhoogd risico heb op een breuk zoals in januari. Zonder mijn stokken had ik waarschijnlijk niet naar beneden gedurfd en zelfs met ging het moeizaam. Gelukkig is het maar een vrij kort stuk voordat de weg weer minder stijl gaat en we na wat stijgen en dalen via het smalle pad op een brede veldweg uitkomen die ons uiteindelijk weer terug naar Iano brengt.



Daar frissen we ons even op bij de fontein, Paul blijkt zelfs een schoon t-shirt bij zich te hebben: dat is nogeens vooruit denken, en daarna gaan we bij restaurant Borgo nogwat genieten van een welverdiende lunch met prachtig uitzicht over de omringende heuvels.
Thuisgekomen gaan we direct een verfrissende duik nemen maar helaas is de robot bezig met een volgens mij extra grondige ronde door het zwembad. Ongeduldig wachten we, op een gegeven moment maar met onze benen in het water, tot hij klaar is. Om 6 uur als ik lekker ronddobber op mijn waterhangmat "duikt" Samuel op. Niet alleen Paul moet het vandaag ontgelden maar ook ik wordt met veel gespetter van mijn luie drijfhangmat verjaagd. Na een ruim half uur waterpret met Samu houden we het voor gezien. Tijd om de BBQ te gaan voorbereiden, de Bistecca wacht. Ook Mista Due heeft al weer ontdekt dat er weer bistecca is dus we hebben weer een extra gast die de restjes komt opeten. Buon apetito.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten