Na drie weken verblijf moet er dus echt wel even gepoetst
worden. We merken wel dat we heel veel buiten geweest zijn en het niet mega
vuil is, maar we willen in september niet in een smoezelig huis terug komen.
Gelukkig heb ik gisteren al de BBQ schoongemaakt, overal stof afgenomen en een deel van de badkamer gedaan.
Er is nog wel het nodige wasgoed en helaas is de was die
afgelopen nacht heeft buiten gehangen nat geworden. Je gelooft het niet, drie
weken lang vallen de mussen gebraden van het dak en is het kurkdroog, en nu regent
het de laatste dag. Afijn, Toscane huilt omdat we weggaan zal ik maar zeggen.
Voor we echter aan ons corvee in huis beginnen gaan we eerst
op pad naar het Ufficio delle Entrate, zeg maar het Italiaanse equivalent van
onze afdeling burgerzaken. We hebben moeten namelijk nog een “Rilascio
originale di codice fiscale” zien te bemachtigen. Een officieel van stempel
voorzien bewijsje van ons fiscale nummer. In ieder geval voor mij zodat ik een
bankrekening kan openen maar als we dan
toch in de Italiaanse bureaucratische molen moeten dan ook maar direct een
bewijs voor Paul halen, je weet nooit wanneer je het weer nodig hebt. Even na
half 9 zitten we dus al in de auto, op naar Pontedera waar zich het dichtstbijzijnde
kantoor bevindt.
Met de google maps op de telefoon vinden we het kantoor al
snel, het blijkt aan de weg naar het station te zitten naast de COOP.
Binnengekomen zit er een tiental mensen te wachten en wij melden ons bij de
informatiebalie. We moeten een nummertje nemen (dat hebben we al gedaan) en een
formulier in vullen. Elk een formulier.
We vullen het formulier in voor zover het gaat en na ongeveer dan 10-15 minuten
wachten mogen we ons weer bij de aardige man van de informatie balie melden.
Hij doet namelijk niet alleen de informatiebalie maar ook de uitgifte van
simpele documenten.
Hij helpt ons vriendelijk met het invullen van de gegevens
waar we niet uitkwamen, typt behendig een aantal gegevens op de computer in en
dan rollen er twee printjes uit de printer waar een mooie stempel op gaat. Klaar!
Ik vraag nog verbaasd of we geen leges hoeven te betalen
maar nee, het is helemaal in orde zo. Ik moet zeggen, we mogen soms wel eens
knorren over de Italiaanse bureaucratie maar dit ging toch van een leien dakje.
Ik kan me nog wel herinneren dat ik jaren geleden toen mijn rijbewijs gestolen
was nog wel eens in Nederland driekwart dag bij burgerzaken op het stadhuis
zat. Nou is het in Nederland ook wel een stuk beter geworden, maar gratis heb
ik nog nooit meegemaakt.
Met het bewijs van mijn codice fiscale vertrekken we
richting Peccioli naar de bank waar mevrouw Irene de Haan alles voor de
aanvraag van de bankrekening in orde maakt. Er moet echter nog wel een
goedkeuring plaatsvinden door het hoofdkantoor. Daarom zet ze bij de aanvraag
dat we vanavond naar Nederland moeten en of er een beetje vaart mee kunnen
maken, maar veel kans geeft ze ons niet. Als het lukt dan belt ze me op mijn
mobiel. Het is duidelijk, aan haar ligt het niet maar het belletje komt niet.
De rekening is dus klaar als we in september terug komen. Deo valente.
Het is maandag, dus geen laatste koffie bij Ferretti.
Na het poetsen eten we de laatste restjes uit de koelkast op
en dan gaan we nog even lekker afkoelen bij het zwembad want ondertussen is het
weer gewoon goed weer geworden.
Een uurtje voordat we naar het vliegveld moeten is het
douchen geblazen, luiken dicht en dan afscheid nemen van Monika en van Aldo,
die speciaal iets eerder naar huis gekomen is. Gelukkig komen we over een week
of 6 al weer terug.
Bij het verhuur kantoor aangekomen waar we de auto moeten inleveren hebben ze de parkeerschade die een onverlaat aan onze huurauto heeft aangebracht natuurlijk al heel snel in het vizier en moeten we een schadeformulier invullen. Dat wordt thuis dus nog weer wat geregel om straks de kosten weer terug te krijgen van de Engelse verzekeringsmaatschappij waar we een doorlopende verzekering hebben voor schade aan huurauto's die onder het eigen risico valt. Eens kijken of ze hun beloften waar maken. Ze mogen niet klagen, want we rijden al jaren schadevrij, dus dit is de lakmoesproef.
A la prossima volta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten